Derwazeens

Twee vrienden.
De ene ligt ziek in bed, met een lichaam dat steeds minder kan.
De andere komt op bezoek en vrolijkt de boel op.
Kan fantasie genezen?

In een ziekenhuisbed ligt een kind waarvan het lichaam steeds minder werkt, de spieren houden langzaam op met kloppen. Aan de rand van het bed zit een vriend met een brooddoos en een niet te stuiten fantasie. Die fantasie neemt hen mee naar de wereld aan de andere kant van het bed: een koninkrijk waar iedereen kan lopen, waar zoenen niet vies is en waar je kan vliegen met je neusvleugels.

De twee vrienden nemen het publiek mee op hun reis door een zelfbedacht rijk. Heuvellandschappen van karton, bloed van karton, kandelaars van karton, een kroon van karton: het betoverde land van Derwazeens. 

Er was eens een koninkrijk,
niet groter dan een bed.
Enfin, het was een bed.
In dat koninkrijk stond een paleis.
Twee koningskinderen
waren de enige inwoners van dat land.
Ze kwamen ooit van buiten de grenzen,
maar waren in het deken en elkaar
verstrikt geraakt;
Sindsdien wonen ze daar.
Hun verhaallijn?
Ze zien elkaar graag.
meer is er niet:
Geen heksen, doornstruiken of draken in de weg.
Wie hoopt op een spannend sprookje
heeft pech.